Deze zondag maar twee thuiswedstrijden. De E1 begon de dag en speelden tegen Jahn II.
De E1 gaven de B meiden het goede voorbeeld en wonnen met 14-10. Echt genieten om dit team te zien. Wat zijn ze gegroeid!

Toen de B meiden. Lola was er deze keer niet bij. En ook coaches Linsey en Kaylee konden er niet bij zijn. Kim werd vandaag bij gestaan door Dian.

De wedstrijd begon niet best. We liepen geheel achter de feiten aan. Aanvallen die niet liepen, hierdoor veel balverlies. En te weinig antwoord op de afstandsschoten van Vivendi. Hierdoor kwam Vivendi op een 0-4 voorsprong.

Met een mooi sprongschot haalde Imre de “nul” van het scorebord. Aanvallend werd er wat geschoven. Emma kwam op de cirkel, Lisanne nam de rechterhoek over. De aanval begon iets beter te lopen en er werd meer druk gezet. Hierdoor werd het makkelijker om de cirkel te bereiken. De cirkel werd een keer bereikt dmv de zogenaamde “no look pass”, of ook wel met een stuit. Emma wist er raad mee, of ze scoorde vanaf de cirkel of ze kreeg een penalty mee (2x). Helaas 1 ervan gemist en de andere zat er snoeihard in. 

We begonnen een beetje in de wedstrijd te komen maar in de rust keken we toch tegen een moedeloze 4-9 achterstand aan. Dus een beste peptalk van de coaches was wel even nodig.

De tweede helft gingen we over op een 5-1 dekking. Lisanne ervoor en Leonie middenachter. Lisanne had de middenopbouw goed en de gevaarlijke afstandsschoten konden niet meer worden afgevuurd. Het verdedigen ging de tweede helft lekker. Annelie en Cato veelal op beide hoeken en zij schakelden de hoeken uit. Amber die de eerste helft al lekker stond te keepen gooide er in de tweede helft nog een schepje bovenop en heeft leuke reddingen verricht. Vivendi wist niet wat hun overkwam en wij kwamen door doelpunten van Emma, Noa en Imre terug tot 7-9.

Vervolgens herpakte Vivendi zich weer en kwam ook weer op schot. De scores gingen om en om.  Met nog 4 minuten te spelen was de stand 12-13. Super spannend en dan worden er wel eens wat foutjes gemaakt. Te snel schieten, passjes naar de cirkel die niet meer aankwamen, opnieuw balverlies en Vivendi kon op de break. Complimenten aan een aantal speelsters hoe zij deze break onschadelijk maakten door goed en snel mee terug te sprinten. En een verdiende 13-13 kwam op het scorebord. Het was zo spannend dat het publiek zo’n beetje op de banken stond.

Onze dekking bleef heel goed overeind en met veel gezonde vechtlust pikten wij de bal uit de aanval en gingen op de break. Twee tegenstanders in de achtervolging maar Emma was te snel voor hun en zij rondde de break scorend af. Voor het eerst in de wedstrijd stonden we voor. Weer een aanval van Vivendi maar ze kwamen niet meer lekker door onze verdediging. En dan denk je met een stand van 14-13 en nog 1,5 minuut te spelen dat je de wedstrijd gaat uitspelen. Demmi dacht daar anders over en maakte er met een hard schot 15-13 van. 

Feest bij de meiden, bij de coaches, bij het publiek. Maar het feestje werd nog iets mooier toen Noa in de laatste seconden middels een break de 16-13 aantekende.  Wauw wat een prachtige wedstrijd, of eigenlijk tweede helft. Jullie hebben laten zien wat een teamsport hoort te zijn, knokken vóór elkaar en mét elkaar!